5شرح نرجس شد به پایان در این زمان       ذکر میلاد است از صاحب زمـان

بشْـر چـون نرجس کنـیز متّـقی          بـرد در نـزد علـی الـنّقـی

ایـن چنین فرمـود با نرجـس امام           مـن تـو را بسـیار میدارم گرام

زر به تو بخشم و یا خواهی شـرف            زر نخواهـم گفـت خواهم شرف

گفت آن حضرت بشارت بر تو باد             بهر فرزنـدی کز او گردی تو شاد     

پادشاه مشـرق و مغـرب شـود               این جهان از عدل و دادش پر شود

گفت از کی آید این کودک وجود               گفت از آن کـس که پیغمبر ستود

خواسـگاری از تـو بهر او نمود                 عقـد تـو عیسی بـرای کی نمود

گفت عقـدم با مـام عسـگری                 بسـته شد کز او نبـاشد بهتری

گفـت آیا دیـده ای فرزند من؟                 گفت او هر شب بیاید خواب من

پس حـکیمه خواهر خود را امام                  گفـت تا بینـد کنیز نیـک نام